زندگی و حرفه لودویگ میس ون در روهه (ludwig-mies)
مقدمه
لودویگ میس ون روهه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین معماران زمانه ما شناخته می شود. کارهای او ، همراه با دیگر معماران پیشگام ، باعث پیدایش آنچه ما اکنون معماری مدرن می نامیم شد. در اینجا نگاهی به زندگی ، کار و میراث این معمار برجسته است.
خلاصه معرفی کوتاه لودویگ میس ون روهه:
- متولد: ماریا لودویگ مایکل میس ، ۲۷ مارس ۱۸۸۶ در آخن ، پادشاهی پروس ، امپراتوری آلمان
- درگذشت: ۱۷ آگوست ۱۹۶۹ ، در سن ۸۳ سالگی ، در شیکاگو ، ایلینوی ، ایالات متحده آمریکا
- ملیت: آلمانی (۱۸۸۶-۱۹۴۴) ، آمریکایی (۱۹۴۴-۱۹۶۹)
- شغل: معمار
- والدین: مایکل میس (پدر) ، آمالی روه (مادر)
- تمرین: معماران Mies van der Rohe
- وب سایت: miessociety.org
نکات کوتاه درباره ی لودویگ میس ون روهه
- لودویگ میس ون روهه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین معماران قرن بیستم شناخته می شود. وی به خاطر نقشش در کنار معماران معروف آلوار آلتو ، لوکوربوزیه، والتر گروپیوس و فرانک لوید رایت به عنوان پیشگامان معماری مدرنیست و توسعه آن به عنوان سبک معماری شناخته شده است.
- میس ون در روهه ماریا لودویگ مایکل میس در ۲۷ مارس ۱۸۸۶ در آخن ، پادشاهی پروس ، امپراتوری آلمان از مایکل میس و آمالی روه متولد شد.
- میس ون در روهه همچنین به عنوان سومین و آخرین مدیر باوهاوس شناخته شده است قبل از اینکه مجبور به تعطیلی شود در سال ۱۹۳۳ وقتی تحت فشار دولت نازی بود
- وی سپس در سال ۱۹۳۸ به ایالات متحده نقل مکان کرد و در شیکاگو اقامت گزید و بعداً در سال ۱۹۴۴ به تابعیت آمریکا درآمد.
حقایق سریع درباره میس ون روهه
- در سن ۳۰ سالگی ، لودویگ میس تصمیم گرفت از نام مادرش استفاده کند و آن را با نام خانوادگی پدرش و “ون در” در وسط فیوز کند.
- وی اولین کار خود را در یک استودیوی معماری پس از طراحی نقشه نمای در عرض یک ساعت که مدیرش هفته ها سعی در حل آن داشت ، بدست آورد.
- وی تحصیلات عالیه ای دریافت نکرده است ، چه رسد به اینکه هیچ آموزش رسمی معماری نداشته باشد ، زیرا خانواده اش نمی توانند از آن حمایت مالی کنند.
- میس از کار در مغازه تراشیدن سنگ پدرش به عنوان سنگ تراش تأثیر زیادی پیدا کرد.
- وی اولین کمیسیون خود را در سال ۱۹۰۶ در قالب پروژه ای برای فیلسوف آلوئیس ریل در پوتسدام گرفت. در حالی که در سال ۱۹۰۸ برای پیتر بهرنس کار می کرد ، با لوکوربوزیه و والتر گروپیوس همکار شد و با آنها یک رقابت صمیمانه ایجاد کرد.
- میس در سال ۱۹۳۰ ، همان سالی که غرفه بارسلونا از محل اصلی خود پایین آمد ، به عنوان مدیر باهاوس انتخاب شد.
- میس پس از ترک آلمان در سال ۱۹۳۷ ، سمت ریاست در انستیتوی فناوری زره پوش در شیکاگو را پذیرفت.
- میس الهام خود را از معمار پروسی کارل فردریش شینکل که معروف به ساختمانهای نئوکلاسیک و گوتیک است ، گرفت. ادیت فارنسورث برای طراحی خانه عقب نشینی آخر هفته خود ، میس را به جای فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه انتخاب کرد.
خانواده لودویگ میس ون روهه
میس ون در روه در آخن آلمان از مایکل میس و آمالیا میس (متولد روه) متولد شد.
پدرش سنگ تراشی بود که صاحب مغازه سنگ تراشی بود. میس ون در روهه ۴ خواهر و برادر داشت: اووالد فیلیپ میس و ۳ نفر دیگر.
اوایل زندگی
میس ون در روهه در ۲۷ مارس ۱۸۸۶ در آخن که در پادشاهی پروس در امپراتوری آلمان ، آلمان کنونی بود ، ماریا لودویگ مایکل میس متولد شد. او کوچکترین فرزند از ۵ فرزند بود.
پدرش یک سنگ تراش بود که صاحب یک مغازه تراش سنگ بود. میس ون در روهه از کودکی پدرش را به محل های ساختمانی که در آن کار می کرد همراهی می کرد. او با همکاری با پدر مهارت خود را ارتقا داد.
تحصیلات
میس در دوران کودکی در یک مدرسه محلی کاتولیک تحصیل کرد. وی سپس در Gewerbeschule در آخن آموزش حرفه ای دید. در ضمن ، او همچنین برای پدرش که سنگ تراش بود و مهارت های او را بیشتر می کرد کار می کرد. او همچنین از طریق چندین کارآموزی کار کرد.
وی در ۱۵ سالگی نزد چندین معمار در آخن شاگردی کرد. کار اصلی او ترسیم طرح کلی تزئینات معماری بود. این تزئینات سپس توسط گچ بری ها به عنوان تزئینات ساختمانی گچ بری مورد استفاده قرار می گیرد. این امر به او کمک کرد تا مهارتهای خود را در طراحی خطی توسعه دهد که در حرفه او بسیار مفید خواهد بود.
هنگامی که ۱۹ ساله بود ، میس ون در روه کار خود را برای کار در یک معمار در برلین رها کرد تا زیر نظر برونو پل ، یک طراح برجسته مبلمان ، به عنوان شاگرد کار کند. برونو پل یک طراح مبلمان بود که در Art Nouveau کار می کرد که سبک آن دوره بود.
زندگی شخصی
در سال ۱۹۱۳ ، میس ون در روه با آدل آگوست برونه ، که دختر یک صنعتگر ثروتمند بود ، ازدواج کرد.
این زوج دارای سه دختر بودند: Dorothea (1914-2008) که بازیگر و رقصنده شد ، Marianne (1915-2003) و Waltraut (1917-1959) ، که متولی هماهنگی م Instituteسسه هنری شیکاگو بود.
میس همچنین برای جنگ در آلمان برای جنگ در جنگ جهانی اول از معماری استراحت گرفت. در حین خدمت سربازی در سال ۱۹۱۷ است که وی پس از ازدواج نامشخص پسری به دنیا آورد.
در سال ۱۹۲۵ او رابطه خود را با لیلی رایش اعلام کرد ، اما وقتی او به ایالات متحده نقل مکان کرد این رابطه پایان یافت. از سال ۱۹۴۰ تا زمان مرگ ، همراه اصلی وی لورا مارکس بود.
وی همچنین رابطه عاشقانه ای با ماری کولری داشت که مجسمه ساز و هنرپیشه بود.
او برای او یک استودیوی هنرمند در هانتینگتون ، لانگ آیلند نیویورک طراحی کرد. همچنین شایعه شده بود که او رابطه کوتاهی با ادیت فارنسورث دارد که کار خود را برای خانه فارنسورث سفارش داده است.
نوه میس ون در روهه ، که پسر ماریان دخترش بود ، زیر نظر او تحصیل کرد و بعداً برای او کار کرد.
مهاجرت به ایالات متحده
میس سومین و آخرین مدیر Bauhaus بود که یک مدرسه عالی در معماری مدرن است. تقریباً در همان زمان ، نازی ها به قدرت رسیده بودند که با نارضایتی از مدرنیسم ، مایس پس از فهمیدن اینکه مدرسه در نظم سیاسی جدید دوام نخواهد آورد ، مدرسه را تعطیل کرد.
گرچه میس از نظر سیاسی بی طرف بود ، وضعیت آلمان غیر قابل تحمل شد. پس از مذاکره با چندین م severalسسه ، سرانجام میس دعوتنامه ای را در انستیتوی فناوری زره پوش (بعداً به م Instituteسسه فناوری ایلینوی تغییر نام داد) برای سرپرستی برنامه معماری پذیرفت.
پیش از عزیمت وی به ایالات متحده ، میس به دلیل گذرنامه توسط مقامات نازی مورد آزار و اذیت قرار گرفت. وی برای شروع کار تدریس در انستیتوی فناوری زره پوش به طور دائم به ایالات متحده مهاجرت کرد.
پس از مهاجرت به ایالات متحده ، میس موفق شد با فرانک لوید رایت که او را به تالیسین ، املاک خصوصی خود دعوت کرده بود ، در تماس باشد.
بعداً رایت مشهوراً میس را به عنوان معماری که مورد تحسین او بود و به عنوان مردی که احترام و دوستش داشت ، به جامعه معماری شیکاگو معرفی کرد.
میس ون در روهه در شیکاگو اقامت گزید.
آموزش و تأثیرگذاری اولیه
میس در سالهای ابتدایی زیر نظر پدرش که سنگ تراش بود در مغازه تراش سنگش کار می کرد. جالب اینجاست که او هرگز هیچ نوع آموزش رسمی معماری را دریافت نکرده است. با این حال در سن ۱۵ سالگی ، وی برای تهیه رندر نزد چندین معمار محلی در آخن شاگردی کرد و این باعث پیشرفت مهارت های طراحی او شد.
میس پس از مهاجرت به برلین ، نزد برونو پاول شاگردی کرد. برونو پل به خاطر کار در Art Nouveau و طراحی مبلمانش بسیار مشهور بود. او اولین کمیسیون خود را در خانه ریل در پوتسدام گرفت. کارهای وی پیتر بهرنز را که مشهورترین معمار آلمان بود تحت تأثیر قرار داد.
میس از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ پس از پیشنهاد کار در دفتر کار خود ، کار معماری خود را به عنوان شاگرد پیتر بهرنس آغاز کرد. در استودیوی پیتر بهرنز بود که در معرض نظریه های طراحی فعلی و فرهنگ مترقی آلمان قرار گرفت.
در حالی که برای پیتر بهرنس کار می کرد ، وی با والتر گروپیوس و لوکوربوزیه ملاقات کرد ، که در زمان تصدی میس به دفتر بهرنس پیوستند. با این حال ، میس ون در روهه از کار با زیر نظر بهرنس ناامید شد زیرا آنها نظرات متناقضی داشتند
میس ون در روهه از معمار هلندی هندریک پتروس برلاژ که پیتر بهرنس او را دوست نداشت بسیار تحسین می کرد. علاوه بر این ، او از کارهای بهرنس انتقاد کرد. در حقیقت ، یک بار ، Meis ادعا کرد که اعتبار یکی از پروژه های Behrens را دارد و گفت که “Behrens” متوجه نمی شود که او چه کاری انجام می دهد.
حرفه معماری پروژه های اولیه
خانه ریل ، ۱۹۰۷- پوتسدام ، آلمان
خانه ریل اولین ساختمانی بود که میس ون در روه ، در سن ۲۱ سالگی ، هنگامی که برای برونو پل کار می کرد ، طراحی کرد. طراحی و ساخت خانه در سال ۱۹۰۷ به پایان رسید. طراحی خانه الهام گرفته از کلبه های انگلیسی و معماری ژاپنی بود.
خانه اوربیگ ، ۱۹۱۷- پوتسدام ، آلمان
ساخت و ساز خانه اوربیگ در سال ۱۹۱۷ به پایان رسید. خانواده اوربیگ پس از اینکه تحت تأثیر کار وی با خانه ریله قرار گرفتند ، به میس سفارش دادند تا برای آنها خانه ای طراحی کند. وی در ابتدا ساختمانی با سقف تخت مدرن طراحی کرد ، اما این رد شد. بنابراین ، او سقف لگن دار سنتی را انتخاب کرد.
غرفه بارسلونا ، ۱۹۲۹- بارسلون ، اسپانیا
طراحی و ساخت غرفه بارسلونا ، که در بارسلون ، اسپانیا واقع شده است ، در سال ۱۹۲۹ به پایان رسید. میس غرفه بارسلونا را برای نمایشگاه بین المللی بارسلونا در سال ۱۹۲۹ ساخت. در آن فضای پذیرایی تشریفاتی برای نمایشگاه های صنعتی دولت آلمان قرار داشت.
پاویلیون بارسلونا طرحی باز و روان را به تصویر می کشد ، که وقتی با مواد پیچیده متحد می شود ، ظرافت مدرن را به فضا می بخشد که بی سابقه بود.
ویلا توگندهت ، ۱۹۳۰- برنو ، جمهوری چک
ساخت ویلا توگندهت که در برنو ، جمهوری چک واقع شده است ، در سال ۱۹۳۰ به پایان رسید. این خانه در محلی مشرف به یک دره گسترده واقع شده است و منظره ای باشکوه از شهر برنو را ارائه می دهد. این خانه برای گرته و فریتز توگندهت طراحی شده است. این آخرین خانه اصلی Mies بود که در اروپا ساخته شد.
محوطه ای که قرار بود خانه در آن احداث شود ، شیب تندی داشت. میس با تقسیم قسمت جلویی و پشتی منزل به نمای خصوصی و عمومی با این کار کنار آمد. سمت رو به خیابان فقط یک طبقه است در حالی که طرف رو به باغ دو طبقه است.
خانه لمکه ، ۱۹۳۲- برلین ، آلمان
خانه لمکه آخرین خانه ای بود که میس ون در روهه قبل از مهاجرت به ایالات متحده به زودی در آلمان طراحی کرد. اقامتگاه خصوصی برای کارل و مارتا لمکه ساخته شده است. این ساختمان در محلی در کنار دریاچه اوبرسی در برلین ساخته شده است. ساخت آن در سال ۱۹۳۲ به پایان رسید.
شغل در ایالات متحده
میس پس از انتصاب به عنوان رئیس مدرسه معماری در انستیتوی فناوری Armour شیکاگو (موسسه فناوری ایلینوی فعلی) در شیکاگو ، ایلینوی ، ایالات متحده مستقر شد. وی طراحی ساختمانهای جدید و نقشه اصلی دانشگاه را به او سپردند.
وی در سال ۱۹۴۴ به یک شهروند آمریکایی تبدیل شد و سبک خود را که ریشه در سبک بین المللی اروپای غربی و باهاوس آلمان داشت ، معرفی کرد. سبک معماری وی با استقبال خوب آمریکایی ها روبرو شد و به عنوان یک شیوه پذیرفته شده برای م forسسات فرهنگی و آموزشی آمریکا در آمد.
پروژه های کلیدی و بزرگ معماری
خانه فارنسورث ، ۱۹۵۱- پلانو ، ایلینوی
ساخت خانه فارنسورث در سال ۱۹۵۱ به پایان رسید. این طرح شامل دو صفحه موازی بود که فقط توسط ۸ ستون فولادی در حالت تعلیق بین زمین و آسمان قرار داشت. این ساختمان که طراحی آن ساده به نظر می رسد ، پیش از آنکه میس با طراحی بی باکانه ، ۱۶۷ نقشه بگیرد.
او این ساختمان را به امید ایجاد فضایی طراحی کرد که از طریق آن زندگی هم به طور متقابل و هم به طبیعت وابسته شود. میس این ساختمان را برای ادیت فارنسورث ، پزشکی درخشان طراحی کرد که می خواست یک آخر هفته عقب نشینی کوچک در سایت ۶۴ هکتاری خود در حاشیه رود فاکس داشته باشد.
۸۶۰-۸۸۰ آپارتمان دریاچه ساحل ، ۱۹۵۱- شیکاگو ، ایلینوی
ساخت آپارتمانهای ۸۶۰-۸۸۰ دریاچه ساحل در سال ۱۹۵۱ به پایان رسید. مواد اصلی مورد استفاده در ساخت آپارتمان ها فولاد ، آلومینیوم و شیشه بود. رابطه عمودی کمی جبران شده ساختمان با مناظر خیره کننده دریاچه باعث ایجاد فضای باز می شود.
این برج ها به جعبه های مستطیلی ساده شبیه بود که روی پایه ها بلند می شدند. این طرح احساس آزادی حرکت در سطح زمین را ایجاد کرده است. این طرح نمونه اولیه ای برای طراحی برج های جدید شد که نه تنها توسط میس ون روهه بلکه توسط پیروانش نیز ساخته شد.
ساختمان Seagram ، ۱۹۵۸- شهر نیویورک ، نیویورک
ساخت و ساز ساختمان Seagram که در شهر نیویورک واقع شده است در سال ۱۹۵۸ به پایان رسید. این ساختمان ۳۹ داستان دارد. میس باید در اطراف کدهای منطقه بندی شهر نیویورک کار می کرد که اجباری است که آسمان خراش ها با فرورفتن از کل ساختمان ، هنگام برخاستن دوباره برمی گردند.
۲۴۰۰ Lakeview ، ۱۹۶۳- شیکاگو ایلینوی
طراحی آپارتمانهای ۲۴۰۰ Lakeview در سال ۱۹۶۳ تکمیل شد. مصالح ساختمانی که در ساخت ساختمان به کار رفته بود بتن مسلح ، شیشه های رنگی خاکستری و آلومینیوم بود. این بنا زیبایی خود را نه از تزئینات ، بلکه در عوض از ملزومات معماری می گیرد.
زیبایی بنا از مصالح و ساختارش ناشی می شود. میس ون در روهه در توصیف ساختمان گفت: “تخیل ما به ساخت و ساز پرداخت. ما از ایده های خود نه برای فرم بلکه برای امکان ساخت استفاده کردیم
توانایی ها
مجتمع فدرال شیکاگو ، ۱۹۶۴- شیکاگو ، ایلینوی
طراحی مجتمع فدرال شیکاگو ، که در خیابان دیربورن ، شیکاگو ، ایلینوی واقع شده است ، در سال ۱۹۶۴ به پایان رسید. این ساختمان ۴۲ طبقه دارد و به عنوان بخشی از برنامه به روزرسانی فدرال ، توسط اداره خدمات عمومی دولت ایالات متحده سفارش داده شده است. و امکانات قضایی در سطح کشور.
S.R. Crown Hall ، ۱۹۵۶- شیکاگو ، ایلینوی
تالار S.R Crown به عنوان یکی از شاهکارهای Mies van der Rohe شناخته می شود. ساخت آن در سال ۱۹۵۶ به پایان رسید. میس این ساختمان را بهترین تجسم عبارت “کمتر از آن بیشتر” دانست. میس از سبک اساسی ساخت فولاد و شیشه استفاده کرد تا به راحتی زیبایی گشودگی و سادگی را به دست آورد.
این ساختمان مدرسه معماری م ofسسه فناوری ایلینوی را در خود جای داده است. این یک ساختمان دو طبقه است که دارای یک شکل مستطیل خالص است ، بلندی ۲۲۰ فوت در ۱۲۰ فوت در ۱۸ فوت. گفته می شود طراحی Crown Hall از رستوران Cantor Drive-in گرفته شده است که پیش از این توسط وی طراحی شده بود.
میس ون در روه با چه چیزی شناخته شده است؟
میس ون در روهه اغلب به عنوان پدر معماری “کمتر بیشتر است” توصیف می شود. وی ضمن ایجاد تأکید بر فضای باز و سادگی ، از مواد مدرن به ویژه فولاد و شیشه صنعتی برای ایجاد ساختمان های خود استفاده کرد.
سبک معماری Mies van der Rohe
میس از همان روزهای ابتدایی که در مغازه تراش سنگش برای پدرش کار می کرد ، در انتخاب مصالح طرح هایش که شامل برنز ، سنگ ریز ، کروم و حتی آجر بود ، بسیار احتیاط می کرد.
بسیاری از بناهای وی به دلیل ساخت خوب و صنعت ساخت آنها مورد توجه قرار گرفته است.
در اوایل دهه ۱۹۲۰ ، میس به همراه معماران لوکوربوزیه و والتر گروپیوس سبک بین المللی را که جنبش اصلی معماری مدرن در آن زمان بود ، پیشگام کردند. او در چهار دهه باقیمانده کار خود به سبک مدرن متعهد ماند.
میس به دلیل استفاده محافظه کارانه از مواد صنعتی ، سفتی ساختار ، تعریف فضا و شفافیت ، از طرح های خود برای آلاچیق ها و خانه هایی که آسمان خراش های فلزی و شیشه ای بودند ، به عنوان معماری “پوست و استخوان” نام برد.
سبک معماری وی باعث انحلال بین نمای بیرونی و داخلی می شود ، و احساس محصور بودن را از بین می برد و حداکثر انعطاف پذیری را در تنظیمات مکانی آنها ایجاد می کند ، بنابراین سودمندی فضایی ساختمان ها را به حداکثر می رساند.
۱۰ ساختمان برتر
S.R. کرون هال ، موسسه فناوری ایلینوی ، ایلینوی ، ایالات متحده
کتابخانه یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور ، واشنگتن ، ایالات متحده آمریکا
Neue Nationalgalerie ، برلین ، آلمان
۸۶۰-۸۸۰ Lake Shore Drive ، شیکاگو ، ایلینوی ، ایالات متحده
ساختمان Seagram ، شهر نیویورک ، نیویورک.
خانه فارنسورث ، ایلینوی ، ایالات متحده
IBM Plaza ، شیکاگو ، ایلینوی ، ایالات متحده است
غرفه بارسلونا ، بارسلونا ، اسپانیا
ویلا توگندهت ، برنو ، جمهوری چک
آپارتمانهای Lafayette Towers، دیترویت، ایالات متحده است
مبلمان
میس ون در روهه برای برونو پل که طراح مشهور مبلمان در برلین بود ، شاگردی کرد. میس از طریق مبلمان ، پروژه های مسکونی و طراحی های خارق العاده برای آسمان خراش ها به عنوان رهبر جنبش مدرن آلمان شناخته شد.
او برای بیشتر پروژه های معماری خود مبلمان طراحی می کرد. بیشتر این مبلمان با همکاری لیلی رایش ساخته شده است. برخی از مبلمان او نمادی شدند ، مانند وسایلی که برای غرفه بارسلونا و خانه توگندهات طراحی کرده است.
او غرفه بارسلونا را طراحی کرد که یک شگفتی معماری بود. در داخل ، میس برخی از مبلمان را که خودش طراحی کرده بود ، به همراه داشت. اینها شامل صندلی بارسلون و عثمانی بود که برای استراحت پادشاه و ملکه اسپانیا طراحی شده بود.
خانه Tugendhat با قطعاتی مانند صندلی نمادین Brno و صندلی Tugendhat مبله شد.
معماران میس ون در روه
میس دفتر خود را در سال ۱۹۱۲ در برلین تأسیس کرد. دفتر او در ابتدا در برلین مستقر بود اما علاوه بر آلمان کمیسیون هایی را برای پروژه های اسپانیا ، جمهوری چک نیز دریافت کرد.
او از طریق کمیسیون های اقامت خصوصی برای مشتریان ثروتمند ، که از نظر زیبایی شناسی بسیار سنتی باقی مانده بود ، رویه خود را حفظ کرد.
او فلسفه مشهور “کمتر بیشتر است” را توسعه داد که برای بسیاری از معماران به ویژه در اواسط قرن بیستم به یک فلسفه عملی تبدیل شد. این عمل سادگی ، خردگرایی و مینیمالیسم را در طراحی تشویق می کند.
تأثیرات
میس ون در روهه با کار برای پدرش در تجارت سنگ تراشی ، قدردانی اولیه از مواد و فرهنگ را بدست آورد. او همچنین از معمار هلندی هندریک پتروس برلاژ بسیار تحسین داشت و همچنین از معماران همکارش لوکوربوزیه و فرانک گروپیوس که با آنها رقابت دوستانه ای داشت ، تأثیر زیادی گرفت.
وی به ویژه از کارل فریدریش شینکل در ساخت و سازهای پست و لنگه الهام گرفت و De Stijl و جنبش های ساخت گرایی روسیه را تحسین کرد. این
تشویق
استفاده از معماری برای منافع جامعه را خشمگین کرد ، در حالی که فلسفه De Stijl از سادگی در معماری دفاع می کرد.
جوایز
میس به دلیل سهم خود در معماری چه در زمان حیات و چه پس از مرگ بارها جایزه و افتخار دریافت کرده است. برخی از جوایز عمده ای که وی کسب کرده عبارتند از:
جایزه RIBA Medal Medal Medal Award در سال ۱۹۵۹
مدال طلای AIA توسط موسسه معماران آمریکا در سال ۱۹۶۰ اعطا شد
مدال آزادی ریاست جمهوری در سال ۱۹۶۳
جایزه بیست و پنج ساله در سال ۱۹۷۶ برای ۸۶۰-۸۸۰ آپارتمانهای درایو Lakeshore Drive ، در ۱۹۸۱ برای خانه Farnsworth و در ۱۹۸۴ برای ساختمان Seagram
Less Is More
گرچه میس ون در روه اولین معماری نبود که در طراحی ساده کار کرد ، اما آرمان های مینیمالیسم و خردگرایی را به سطوح جدیدی رساند. در سال ۱۹۴۷ ، میس برای توصیف زیبایی شناسی خود عبارت “Less is more” را به کار برد.
وی با اطمینان از اینکه تمام اجزای لازم ساختمانهای وی تصور می کنند بسیار ساده است ، این فلسفه را اجرا کرد.
سالهای بعد و مرگ
در دهه ۱۹۶۰ ، سلامتی میس به تدریج بدتر شد و بنابراین او دیگر نتوانست در کارهای روزمره دفتر خود شرکت کند. با این وجود شرکت او به رشد خود ادامه داد.
او از آنجا که در اثر آرتروز بی حرکت مانده بود ، زمان زیادی را در خانه خود گذراند ، اگرچه هنوز بازدیدکننده داشت. او همچنین دچار استرابیسم دیواری یا واگرایی شد که خواندن طولانی مدت در یک صفحه چاپ شده را برای او غیرممکن کرد. بیشتر اوقات ، همراه او ، لورا مارکس ، بود که برای او مطالعه می کرد.
برای سالها میس سیگاری بود. در سال ۱۹۶۶ ، او به دلیل تمایلات سیگار کشیدن به سرطان مری مبتلا شد. او به دلیل سلامتی شکننده آن زمان نمی توانست جراحی شود.
سپس بعداً در آگوست ۱۹۶۹ به سرماخوردگی مبتلا شد که بعداً به ذات الریه مبتلا شد.
میس ون در روه در ۱۷ آگوست ۱۹۶۹ درگذشت و در گورستان گریسلند در شیکاگو به خاک سپرده شد.
میراث
در همان زمان که سلامتی میس رو به وخامت گذاشت ، واکنش جهان در برابر سبک بین المللی کاملاً درحال جابجایی بود. تقریباً در همان زمان ، معماری وی مورد انتقاد منفی قرار گرفت.
با این حال ، او همچنان مورد انتقاد قرار گرفت در گذشته و نمایشگاه های مختلف.
در سال ۱۹۶۸ ، آرشیو Ludwig Mies van der Rohe در موزه هنرهای مدرن در نیویورک تأسیس شد. این بایگانی حدود ۱۹۰۰۰ نقاشی Mies و ۱۰۰۰ نقاشی Lily Reich را در خود جای داده است.
در سال ۲۰۰۱ نیز دو نمایشگاه با محوریت دو نیمه کارنامه Mies van der Rohe افتتاح شد: Mies در برلین و Mies در آمریکا.
علاوه بر این ، مجموعه ای از نقاشی ها ، مکاتبات و کتاب های وی در انستیتوی هنر شیکاگو در دانشگاه ایلینوی شیکاگو ، مرکز معماری کانادا در مونترال ، کتابخانه نیوبری در شیکاگو و کتابخانه کنگره در واشنگتن ، DC
همچنین انجمن میس ون در روهه وجود دارد که در م Instituteسسه فناوری ایلینوی مستقر است و برای حفظ ساختمانهای طراحی شده توسط میس ون در روهه در دانشگاه و ترویج تعامل با کارهای او ، در درجه اول در شیکاگو ، فعالیت می کند.
منبع : www.archisoup.com
